memories

Nie pisałam nic długi czas, najpierw wakacje i chęć odpoczynku. Chciałam odciąć się od wszystkiego i wszystkich. Najlepiej byłoby wyjechać gdzieś, gdzie nikt by mnie nie znalazł i zaszyć się w jakiejś chatce. Niestety takiej opcji nie było, pozostało więc spanie do południa i myślenie o wszystkim. Komputer omijałam łukiem, nie chciało mi się nic robić, a nawet jak zachciało to w głowie miałam tylko pustkę. Później, czyli w zasadzie teraz nowy rok szkolny. Obowiązki i przygotowania do matury. Ciągłe zmiany planu i usiłowanie upchania gdzieś tych wszystkich fakultetów i zajęć dodatkowych. Musiałam sobie to wszystko uporządkować, ale już jestem. W końcu. 

Wspomnienia towarzyszą nam cały czas. Wspominamy pierwsze pocałunki i miłości. Wakacje spędzone z przyjaciółmi lub urodziny. Coś co jest dla nas naprawdę ważne i wywarło na nas wrażenie. Wspomnienia nie zawsze są dobre, pamiętamy też smutne i złe chwile. Nie chcemy tego, lecz pamiętamy. Bliscy którzy odchodzą, to jak ktoś nas skrzywdził. Wszystko zostawia na nas ślad. Jesteśmy odbiciem naszych wspomnień i przeżyć. Jesteśmy ukształtowani przez to co nas potkało i ciągle będziemy się zmieniać, bo mamy jeszcze dużo przed sobą. 

Ja chciałabym się skupić na tych miłych wspomnieniach, gdy wyglądam przez okno i widzę ludzi poubieranych w kurtki myślę o tym że jeszcze tak niedawno było bardzo ciepło. Myślę o lecie, które miało potoczyć się zupełnie inaczej, ale jednak wyszło jak wyszło. Może i ktoś powie że to stracony czas to ja nie żałuje. 

Wspominamy dzieciństwo, później będziemy wspominać dorosłość. żyjmy tak żeby na koniec nasze życie wspominali inni.